دنيا ميشود راه و من نبايد در اين راه گردي به پا كنم و سد راهي باشم.اين حرکت جهت
ميخواهد(دين) و راهنما ميخواهد(رسول و امام) و مقصد ميخواهد(الله) تا رسيدن به كمال.
و كمال، نه آسايش و رفاه كه رشد كردن و به رشد رساندن است.همانطور كه قرآن ميگويد:
«و هيئ لنا من لدنك رشدا» و
«انا سمعنا القرآن عجبا» ...
طبق معمول تاخیرم طولانی شد. همین الانم که این پست رو گذاشتم برای خودم جای بسی تعجب داره! تقریبا مصمم شده بودم که به جای این پست بنویسم:
«در این وبلاگ تا اطلاع ثانوی (بهمن یا اسفند ماه) تخته می باشد»
بعد پیش خودم گفتم از آنجایی که این وبلاگ 4 ماه به 4 ماه به روز میشود دوستان با دیدن این پست حتما مقدار زیادی خواهند خندید.خوب! البته شاد کردن دل مومن ثواب دارد ولی به هر حال تعهد قلم ! ! نذاشت این کار رو بکنم.
صحبت های اخیر آقا ، مسئله ی سوریه، قحطی زدگان شاخ آفریقا و مسئله ی حقوق بشر، مبانی اندیشه و فلسفه ی اسلامی ، شهادت های مظلومانه ی سرداران و نخبه ی بسیجی و جهادی ها و بالاخره خصوصیات یک کدبانو ، موضوعاتی هستند که درمورد اونها نوشتم ولی بدلیل اینکه تایپ کردنشون از حوصله ی اینجانب خارج بود، در وبلاگ به نمایش گذاشته نشد. تقاضامندم دوستانی که حوصله ی تایپ دارند به اطلاع بنده برسونند و مژدگانی دریافت کنند.
اما
یکبار دیگر ماه رمضان از راه رسید.در مورد فضیلت ها و آداب آن بسیار نوشته اند و بسیار خوانده اید. شاید نوشتن خیلی از حرف ها تکراری باشد ، شاید هم لازم است که باز هم گفت و باز هم نوشت، که ما انسانیم و الانسان من النسیان...باید بخوانیم و بشنویم حتی در مورد آنچه میدانیم.
در کنار نام ها و تعاریف مختلف ،رمضان را ماه خودسازی هم مینامند. پس میتوان در این ماه به آدم شدن فکر کرد.البته اگر مانند برخی عرفا ، آدم شدن را محال ندانیم.شاید بهتر بود مینوشتم به آدم شدن فکر کنیم. بیاییم در این ماه کمی بیشتر با خود خلوت و قدری بیشتر در مورد خودمان فکر کنیم. فکر کنیم چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم که تا به حال نکرده ایم؟ کارهایی که به آدم شدن ما کمک میکند.
بیایید فکر کنیم چه کارهایی هست که میتوانیم انجام ندهیم ولی گاهی وقت ها آنها را انجام میدهیم.کارهایی که انجام ندادنشان به آدم تر شدن ما کمک میکند.
اصلا همین فکر کردن خودش کلی پاداش دارد. یک ساعتش را برابر هفتاد سال عبادت دانسته اند. پس همه اش خیر است یعنی اگر این فکر کردن نتیجه چندانی هم ندهد خودش عبادتی ارزشمند است. البته حتما نتیجه می دهد، بزرگان هیج گاه بی حکمت چیزی را نمی گویند ،پس همین روزهای اول ماه مبارک رمضان با خودمان عهد ببندیم که در این مورد فکر کنیم منظورم همان چگونگی آدم تر شدن است و یافتن راه هایی مناسب حال و هوای خودمان .
این میتواند آغازی بر زندگی جدیدمان باشد. زندگی ای که از این ماه آغاز می شود تحولی که منشا آن پرداختن به خودمان هست و قدری بازگشت به هویت انسانی مان. البته من و شما می دانیم کارهای بسیاری است که باید انجام دهیم اما به قول قدیمی ها «سنگ بزرک نشانه نزدن است»...
*************************************************************
پ ن 1: عذر خواهی میکنم که مدام از آدم شدن صحبت کردم، آخر همه که مثل شما نیستند که آدم نباشند و فرشته باشند...
پ ن2: پروردگارا! تو را وفادار دیدم و هر کجا رفتم بازگشتم ،تو مرا چگونه دیدی که به مهمانی خود دعوت نمودی؟؟
تغییر ناگزیر است ...